Η ψυχική υγεία και η πανδημία. Η ψυχολογία πριν την πανδημία #3

Οι δύσκολες στιγμές φέρνουν για όλους μας την ώρα του απολογισμού και της ενδοσκόπησης.

• Η ανάληψη ευθύνης, η ενοχή και η κατάθλιψη συχνά συγγενεύουν. Η ανάληψη ευθύνης είναι θέμα παιδείας. Είναι σημαντικό να σκεφτόμαστε ότι ως άνθρωποι είμαστε ευάλωτοι αλλά και πάρα πολύ ικανοί. Όπως και στη ζούγκλα ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να σε βλάψει…ένα έντομο, ένα θηρίο; Έτσι και στην πολιτισμένη ζωή υπολογίζουμε και σεβόμαστε όλους τους ανθρώπους αλλά και το ένστικτό μας όταν χρειάζεται. Πρέπει συνειδητά να παραμείνουμε αισιόδοξοι και δυναμικοί. Να μη συμβιβάσουμε την απόδοση και τη λειτουργικότητά μας και να δώσουμε κουράγιο στους πιο αδύναμους από εμάς.

• Η απόφαση για υπεύθυνη κατανάλωση και ισορροπία στη διατροφή δεν χρειάζεται άλλη διαφήμιση. Πόσο πια θα συζητάμε για το αποτύπωμα που οι πράξεις μας αφήνουν στον πλανήτη και στο σώμα μας; Ήρθε η ώρα να αλλάξει ο τρόπος που βλέπουμε την κατανάλωση. Η δυσκολία της αντιμετώπισης του καρκίνου έφερε μεγάλη επικριτικότητα σε βάρος των τροφίμων που καταναλώνουμε. Εν μια νυκτί στραφήκαμε εναντίον της ζάχαρης παρότι πήρε 100 χρόνια για να κάνουμε το ίδιο με το τσιγάρο. Η ίδια δυσφήμηση ακολουθήθηκε και για τον ιό καθώς αρχικά αποδόθηκε σε μολυσμένα τρόφιμα. Θα χρειαστεί να είμαστε λογικοί. Η διατροφή χρειάζεται μέτρο. Η κατανάλωση τροφίμων πρέπει να παραμετροποιηθεί ηθικά όπως και πολλές άλλες πλευρές της ζωής μας που δεν θα προοδεύουν χωρίς αξιοπιστία.

• Υπευθυνότητα στην κατανάλωση απαιτούν και τα ταξίδια και τα κατοικίδια. Οι βόλτες μας κοστίζουν στο περιβάλλον. Μπορούν να περιοριστούν στον ποιοτικό τουρισμό και business. Ένα μέρος αυτής της ταξιδιωτικής μανίας είναι μόδα που δεν φοριέται σωστά όταν παραμένουμε ρατσιστές και οπισθοδρομικοί και γυρνάμε πίσω λέγοντας «Α ρε Ελλαδάρα».

• Το ίδιο ισχύει και για τα κατοικίδια ζώα που κατακλύζουν τα διαμερίσματα των πόλεων. Τα ζώα δεν είναι λούτρινα. Η αγορά ενός ζώου είναι μια πράξη υιοθεσίας. Χρειάζεται υπευθυνότητα και προς το ζώο και προς τον πλησίον που δεν ανέχεται τα ζώα σε χώρους υγειονομικού ενδιαφέροντος. Πόσες φωτοτυπίες από μαλτεζάκια θα χρειαστούν ακόμη;

• Ο ιός μας μαθαίνει κάτι που η οικονομική και προσφυγική κρίση δεν μας έμαθε. Δεν υπάρχουν σύνορα. Είμαστε συγκάτοικοι σε έναν πλανήτη. Άραγε μπορούμε να συνυπάρξουμε; Που μαθαίνεται η αλληλεγγύη; Στα σχολεία, στις οικογένειες, στις επιχειρήσεις, στις φιλίες; Μήπως το marketing και coaching των τελευταίων δεκαετιών στηρίζεται στο «Γίνε καλύτερος από τους άλλους;» «Ξεπέρασε τον εαυτό σου;». Αξίες όπως η ανάγκη μας να συνυπάρχουμε, να είμαστε αλληλέγγυοι, να σεβόμαστε ο ένας τον άλλο γίνονται τώρα μόδα χάρη σε έναν φονικό ιό!

• Ταυτόχρονα μπορούμε πια να απαλλαγούμε από τον ρατσισμό και τις διακρίσεις. Μόνο με την αποδοχή και τον σεβασμό θα πάμε παρακάτω.

• Οι τελευταίες μέρες του bullying έρχονται! Μετά από πολλές δεκαετίες το bullying επιτέλους αηδιάζει. Η έννοια της άδειας απειλής με σκοπό τον εκφοβισμό χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον από κυβερνήσεις και θεσμούς για να βάλει τον κόσμο στη θέση του. Με πιο πρόσφατα τα ντόπια συνθήματα «θα γίνουμε Βενεζουέλα» και τα «old Hollywood σκάνδαλα» όπως αυτό του Weinstein μπορούμε να ιχνηλατήσουμε το μαζικό bullying μέχρι τον ψυχρό πόλεμο κι ακόμη πιο πίσω. Ένα φαινόμενο που εξαπλώθηκε πολύ γρήγορα και μας μόλυνε όλους χτυπώντας τις πόρτες των σπιτιών μας, των εταιρειών στις οποίες δουλεύουμε, των σχολείων.